ब्रेकिंग न्यूज घडते तेव्हा...

एकदा ब्रेकिंग न्यूज आली, की चॅनेलवर सुरू असलेल्या रुटीन बातम्या बाजूला पडतात आणि त्या एकाच बातमीचा पाठपुरावा सुरू होतो. सगळ्यात पहिली गरज असते, त्या बातमीची दृश्‍यं मिळविणं. त्या ठिकाणाजवळ असलेल्या रिपोर्टरला ताबडतोब धाडलं जातं. ओबी व्हॅन (आऊटडोअर ब्रॉडकास्टिंग व्हॅन) पाठवली जाते. दृश्‍यं उपलब्ध होईपर्यंत चॅनेलवरची डेस्कची मंडळी ग्राफिक्‍स बनविणं, वेगवेगळ्या संबंधित लोकांचे फोन इन घेणं, या कामाला लागतात. ब्रेकिंग न्यूज ही अर्थातच अचानक आलेली बातमी असते. ती येते तेव्हा अँकर, रिपोर्टर, कॅमेरामन, ड्युटीवर हजर असलेली पडद्यामागची मंडळी या सगळ्यांचाच कस लागत असतो. ब्रेकिंग न्यूज असेल, तेव्हा सतत त्या बातमीवर राहणं आवश्‍यक असतं; कारण बातमी तेवढीच महत्त्वाची असते. न्यूज चॅनेलवर आपल्याला अँकर, रिपोर्टर ही दोन माणसं दिसत असतात, तेव्हा त्यांच्यामागे 100 माणसांचा ताफा राबत असतो. त्यात संपादकीय टीम, कॅमेरामन, प्रॉडक्‍शन, व्हिज्युअल एडिटर ही सगळी टीम असते. खरोखरची मोठी ब्रेकिंग न्यूज येते, तेव्हा वेगवेगळ्या ठिकाणांहून दृश्‍यं येत असतात. ती तातडीनं एडिट करून दाखवायची असतात; शिवाय ही ब्रेकिंग न्यूज पुढे कशी कशी डेव्हलप होत जाईल, याचा अंदाज घेऊन किती वेळ याच बातमीवर राहायचं (ब्रेक न घेता एकाच बातमीवर सलग राहणं याला न्यूज चॅनेलच्या भाषेत "कार्पेट बॉम्बिंग' म्हणतात), पुढे काय दाखवायचं, आणखी कोणत्या स्टोऱ्या मिळवायच्या, संबंधितांचे बाईटस्‌ मिळवायचे, हे सगळं तितक्‍याच तातडीनं, खरं तर इतरांपेक्षा आधीच करायची मानसिक सक्ती प्रत्येक चॅनेलनं स्वतःवर घालून घेतलेली असते. त्यामुळे ब्रेकिंग न्यूज आली, की या सगळ्यासाठी प्रचंड घाई-गडबड सुरू होते. ब्रेकिंग न्यूज जास्तीत जास्त चांगली कव्हर करण्याची इच्छा असते. तसा प्रयत्न असतो. या सगळ्या कामाचा ताण असतो, तशी त्याची नशाही असते. "सबसे आगे' राहण्याच्या व्यावसायिक गरजेतून मग चुकाही होतात.